1800’lerin ortalarında Amerika’da kahvaltı, günün en ağır öğünüydü. Otellerde sabahları et, börek, çörek, tavuk, hatta biftek bile servis edilirdi. Lakin vakitle bu ağır kahvaltı kültürü, Amerika’da yaygın bir hazımsızlık sorunu yaratmaya başladı. Fakat ortaya çıkışının asıl sebebi, ağır kahvaltı değildi! Gerisinde iddia dahi edemeyeceğiniz enteresan bir neden yatıyor…
Dr. John Harvey Kellogg, hazımsızlık sıkıntısının tahlili için sade ve hafif yiyecekler tüketilmesi gerektiğini savunuyordu. İşte tam da bu noktada mısır gevreği ortaya çıktı.
Dr. Kellogg, insanların sindirim sistemini yormayacak bir diyetle “biyolojik yaşama” adım atmasını istiyordu. Mısır gevrekleri, bu diyetin bir modülü olarak ortaya çıktı.
Ancak Dr. Kellogg’un gevrekleri icat etmesinin altında yalnızca sıhhat değil, birebir vakitte toplumsal bir misyon da vardı.
Dr. Kellogg’a göre mısır gevrekleri üzere sade ve tuzsuz yiyecekler, insanları sağlıklı bir yaşama yönlendirmenin yanı sıra onları “günah işlemekten” de uzak tutacaktı!
Özellikle gençleri günah olarak gördüğü kimi alışkanlıklardan uzak tutmanın yolunun beslenme biçiminde yattığını savunuyordu.
Onun fikrine nazaran baharatlı ve ağır lezzetli yiyecekler insanların sonlarını uyararak istenmeyen davranışlara yöneltebilirdi. Dr. Kellogg, mısır gevreklerini bu nedenle tatsız ve sade olarak formüle etmişti.
Her ne kadar Dr. Kellogg mısır gevreklerinin sağlıklı ve sade kalmasını istese de kardeşi William, onları lezzetli hale getirmenin daha başarılı olacağını düşünüyordu.
Gevreklerin şeker eklenerek geniş kitlelere hitap etmesinden hoşlanmasa da William Kellogg, bu değişiklikle büyük muvaffakiyet yakaladı.
Böylece mısır gevrekleri, kahvaltıların pratik ve tanınan yiyeceği haline geldi.
